و ما ادراک ما

عاشق شهدا - شهید و ما ادراک ما "شهید"، شهید معنایی است به وسعت تاریخ، از اولین تا آخرین قطره خونی که در راه خدا بر زمین ریخته خواهد شد،خواستم بگویم شهادت زیباترین جلوه مرگ است ولی مگر نه آن که شهادت حقیقت زندگی است و شهیدان هرگز نمرده اند،بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می گیرند.

شهدا منتخبین خدا هستند و چه فخری بالاتر از آن که او مقرر کند که خون خدا شوی و خداوند جانت را به بهای بهشت و لقاء الله بخرد.و تو چه زیبا به اباعبدالله ع اقتدا کردی که حسین ع "ثارالله" بود و بهای "ثار" لقاء الله است.و شلمچه و چزابه و مجنون و فکه و طلاییه و هویزه و دارخوین و میمک و دو کوهه و اروند کنار و ...شاهدان عاشقی تان بودند که هر کدام بدن مطهری را به امانت گرفتند و دلی را آسمانی کردند. کاش زمین زبان داشت و با ما از عاشقی ها میگفت، از نافله ها، مناجاتها،خط شکنی ها،از سردار بی سر خیبر، از دستها و پاهای قطع شده،از چشمهای به امانت نهاده، از اروند، والفجر 8،آزاد سازی فاو،شب طوفانی اروند و سکوت رزمنده هایی که زیر لب "یا زهرا س"می گفتند و آرام به آب میزدند،همان غواصها که آب را شکافتند و بعضی غرق شدند و بعضی نصیب کوسه ها گشتند و بعضی ها آن طرف اروند روی سیم خاردار خوابیدند تا رفقایشان رد شوند و عملیات شکست نخورد، آری کاش شلمچه زبان می گشود و با ما از کربلای 5 میگفت و انهدام قوی ترین دژ دشمن.

کاش مجنون زبان به سخن میگشود و با ما از سردار خیبر می گفت، از حاج احمد پاریاب و گردان شهادت لشگر 27 محمد رسول الله ص، همانجا که حاج احمد ریه هایش را به امانت داد و سال ها با کپسول اکسیژن نفس کشید تا ما آنقدر ساده و بی دغدغه نفس بکشیم که دیگر حاج احمد را فراموش کنیم. خدایا! نمیدانم چگونه تو را سپاس بگویم که به ما منت نهادی و شهدای زنده را در میانمان گذاشتی که با زیارتشان آن روزها را فراموش نکنیم و یادمان باشد که انقلابمان حاصل خون صدها هزار شهید و جانباز و آزاده و ایثارگر است و ما هر روز و هر ساعت و دقیقه و ثانیه مدیون آلاله هاییم. خدایا! رسم قدردانی را یادمان ده که هر چه داریم از نفوس پاک و طیبه شهداست و رسم قدردانی از شهدای زنده را به ما بیاموز که اینان گواهان و شاهدان بازمانده از آن قافله عشق و روزهای خدایی اند که بوی یاران شهیدشان را می دهند.

شهادت زیباست،شهادت، کشته شدن در معرکه جهاد با دشمن دین است، و در شان و جایگاه جهاد و مجاهدت همین بس که خداوند، بارها،در قرآن کریم از مجاهدان یاد کرده و به بهشت برینشان مژده میدهد" ان الله اشتری من المومنین، انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه، یقاتلون فی سبیل الله ،فیقتلون و یقتلون وعدا علیه حقا ........"هر چند بهشت تنها بهانه ایست برای من و ما،که مجاهدان را آرزویی نیست جز وصل یار و دیدار دلدار، و مگر اینکه زندگی،سراسر،عقیده است و جهاد که اگر جز این باشد حقیقتا مماتی بیش نیست.

مگر میتوان حقیقت جهاد را از حیات جدا نمود؟ و مگر نه اینکه خداوند، در ازل، از انسان عهدی گرفت و ما،"قالوا بلی" گفتیم و او"فتبارک الله احسن الخالقین"گفت، و شاید ما در ازل،عهد مجاهدت و شهادت با خدا بستیم و حال،آنقدر غرق دنیا گشته ایم که عهدمان را به فراموشی سپرده ایم،آری شهادت زیباست،جهاد در راه خدا زیباست،مجاهدت، زمان و مکان نمی شناسد و چه فرقی می کند: عراق باشد یا لبنان، ایران،سوریه،فلسطین،غزه،یا بحرین....که مگر نه اینکه"کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا" حقیقت جهاد است که به زندگی معنا می دهد و هر جا که ظلمی باشد جهاد نیز هست که به فرموده مولایمان علی ابن ابیطالب ع" کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا"

معرفت،عشق،جهاد و شهادت واژه هایی جدا ناشدنی اند و در پی معرفت و عشق است که جهاد و شهادت حاصل می گردد و وسعت جبهه حق نا منتهاست و مرز نمی شناسد و در جبهه حق همه برادرند و برابر و جهاد را هرگز پایانی نیست تا تحقق وعده خداوند" و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر، ان الارض یرثها عبادی الصالحون." "سوره مبارکه انبیاء"
آری جهاد و شهادت را هیچگاه پایانی نیست