غزلی برای غزه

مهدی نکویی - داستان غمبار تو را در کاخ سفید، سیاه نوشته اند.
سیه دلان سیاست ؛ دو باره چه خوابی برایت دیده اند؟
گمان کرده اند که سرنوشت تو را طرح سازش تعیین می‌کند!
باز بد کیشان ، از راز خون سرخ تو غافل اند .
ونمی دانند که اگر
شصت سال؛
خون تو را در بیت المقدس.
در کنار باغ‌های بی‌باغبان زیتون
جاری کنند....
باز هم ، زمین پاک بیت المقدس در انتظار تو خواهد بود
آخر این قوم ابله چرا به خون تو این قدر تشنه اند؟
مگر چه کرده ای که این گرگ‌های یوسف دریده ز خشم آکنده اند ؟
اگر نبود دست خیانت اعراب سازش کار
خون فرزندان پاک تو این همه  بر زمین نمی ریخت.
و پیکر کوچک کودکانت
قطعه قطعه  نمی شد.  «تبت یدا ابی لهب »
مگر از پیکر نحیف کودکانت جز زخم سرخ وکبود چه مانده است؟!
که دشمن هنوز برایشان نقشه‌های شوم می‌کشد.
تو با صبر ایوبی وخون سرخت دشمن ات را دیوانه کرده ای
تو با قصه‌های مقاومتی که برای کودکانت خوانده ای
ترس مرگ وخستگی را از جسم جانشان برده ای.
تو با صبر وایمان وجهادت؛فرشتگان را به بهت وا داشته ای
و در تاریخ ؛
درس مقاومت و حماسه توجاودانه خواهد ماند.
چه زیباست مرام ومسلک تو
عزتت پایدار و نهضت ات مستدام .