یکشنبه 23 آذر 1393 , 10:43
مانعه الجمع ایثارگری، جانبازی وآزادگی
حسینی رها - سلام علیکم. ایثارگری و جانبازی و آزادگی قابل جمع با زخارف مادی و دنیوی نیستند. جهاددرراه خدا و مجروحیت و اسارت کشیدن را نمی شود قیمت گذاری کرد یا مدام آن را به رخ دیگران کشید. این که مدام بگوییم چرا فلان امتیازرا نمی دهند و یااین که حق ماراخوردند، به کیفیت نگرش ما به خداوندمتعال و معاد برمی گردد. وقتی می گوییم: " متی ترانا و نراک"، یعنی درانتظارظهورت ازهمه چیزخودگذشتم و بازهم می گذرم. ولایتمدارواقعی، همه وجود و جان و مال را درراه دین و اعتقاد می گذارد و منتی برهیچکس ندارد.
واژه مقدس"ایثارگر" و "جانباز" و "آزاده" هنگامی مصداق پیدامی کند که دراعمال و رفتار تجلی یابد . حدود 30 و 40 ایثارگر ازاده جانباز که اکثرشان بالای 50% بوده و واقعا نان جانبازی و آزادگی را نخوردند را می شناسم که با درآمد کارمندی یا شغل آزاد ارتزاق می نمایند و هماننددیگران دچارمشکلات اقتصادی هستند و کمبودهای مادی دارند اما هرگز آنها را به بنیادشهید و ایثارگری ربط نداده و اصلا حرفش را نمی زنند.
این گروه ازایثارگران ، فعالیتهای اجتماعی و دینی دارند و باتشکیل دوره قرآن ، فرزندانمان را آموزش می دهند و انصافا ازآنجا که دارای صفای باطن هستند، نفوذکلام داشته و آموزه هایشان بردل می نشیند.
کمک به محرومان درحدوسع و رفع اختلافات خانوادگی ازدیگرفعالیتهای این گروه ازایثارگران است و درتمامی صحنه های انقلاب اسلامی حضورفعال داشته و دارند و هیچگونه بهره مادی ازاین کارها توقع ندارند. قناعت و دوری ازاسراف و زندگی ساده و بی آلایش این عزیزان واقعا الگوی دیگربرادران همرزمشان است و فرزندانی تربیت کرده اند که ازنظراخلاقی و دینی و اجتماعی سرآمددیگران هستند.
از این نخبگان ایثارگر می توان بعنوان سربازان واقعی امام عصر(عج ا...) که ازاول انقلاب اسلامی دررکاب امام(ره) بودند و بارهبرمعظم انقلاب بیعت نمودند و تاپای جان آماده جان فدایی هستند، یادکرد. خداراشکر که چنین دوستان مومن و معتقد و متعهدی داریم.
مطالب ارائه شده از شما زیبا ست ولی هیچ موضوعیتی نسبت به آنچه که صحبت کردید ندارد.
آنچه که در قالب امتیاز و خدمات دراین تشکیلات عریض وطویل بنام شهدا وجانبازان وایثارگران میباشد وگاها ارائه میگردد ( از هر صدتا یکی ) بدانید واگاه باشید که حق وحقوق ایشان میباشد وطبق فرمایش امام علی ع حق هم گرفتنی است ... وکسی که در مقابل حیف ومیل شدن حق وحقوقش ساکت بنشیند مسئول ومدیون است !؟
جناب رها
اول بفرمایید چه کسانی آمدند وبرای ایثارگران قانون تصویب کردند
چه کسانی مسیول اجرای قانون مصوب در مجلس نعشه وخمار شورای هستند
مگر میشود چیزی بنام قانون در رسانه ملی در مطبوعات رسمی اطلاع رسانی شود ودر اذهان باورهای غلط القا کند ودامن پاک خانوادهایمان را لکه دار نمایند وما ساکت باشیم
اجره دنیا وآخرت با مسیولش است خدا وامام زمان وووووتا امروز مسیول اجره آخرته ایثارگران است که آیا بنده برای رضای خدا رفتم یا به عشق اسلحه اون نه به شما ربطی داره نه به غیر که به قضاوتم بنشیند
اما اجره دنیوی هم مسیولان خودش راداره به نامه ایثارگر دارند نان میخورند وخوش میرقصند ومینوشند اما به قیمته بدردآوردنه دله جمع ایثارگر اگر قرار باشه به نامه من بعضیها به نان ونوایی برسند نباید معترض باشم چون ساکت نباشم سرباز اسلام نباشم این استدلال شما مانند آدمه بینای است که خود رابه کوری زده شنواست دوست ندارد فریاد دیگران رابشنود اگردکربلای هستی باید جلوی ظلم استقامت داشته باشی نه مثل ببخشید حمار یحمل اسفارا باشیم
اینکه کتاب دردست بگیریم فقط تریپ آدمه اهل مطالعه برداریم
پس اگر ایثارگری درست درک کن اگر نیستی پس از درده ما بیخبری برو فکره خودت باش بی خیال ما باش ودرد رو دردمون نزار همین که داریم زیره باره دروغ وریا ورم میکنیم شمادیگه نیشمون نزن
موفق وبینا باشی
همانطور که میدانیم تمامی بسیجیان و سربازان وظیفه و نیروهای کادر ارتش و سپاه و عامه مردم طبق فتوای واجب کفایی امام راحل (ره) در جبهه و پشت جبهه وظیفه و تکلیف داشتند در خدمت دفاع مقدس با جان و مال و تمام هستی فعال باشند که بحمد الله بنحو احسن انجام وظیفه گردیده و تمام ایرانیان و مسلمانان همچنین آزادگان جهان از نعمات مردمی و الهی آن بهره مند هستند و انشاالله تا ابد مستفیض خواهند شد.
اینک در سوی دیگر قضیه ، وظیفه و تکلیف بسیار مهمتر و حساستر از واجب کفایی یعنی تکلیف شرعی و انسانی همچنین واجب عینی وجود دارد که بر ذمه مسئولان نظام مانده که از عهده انجام آن به بهانه های واهی و طرح مسائل دروغین مالی و دنیایی اظهار ناتوانی و عجز میکنند.
انجام وظیفه و تکلیف مردم و مسئولین در مقابل یکدیگر در تمام امور کشور دوسویه میباشد و هرگز امکان ندارد پس از انجام وظیفه مردم که با تمام توش و توان با شهادت و جانبازی و آزادگی به بهترین و شیرین ترین بهره و ثمر رسیده و تمام ابرقدرتها اعتراف کردند ، وقتی نوبت به مسئولین رسیده در حالیکه با عیال و فامیل از ثمره شیرین و گوارای فداکاری مادران جوان داده از درد و رنج جسمها و ارواح تکه تکه شهدا و جانبازان و فرزندان دلشکسته آنها غرق در لذت و خوشحالی و ثروت و قدرت دائمی شدند اینچنین با ناز و ادا از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند؟ لذا خودتان بگویید آیا برخی از مسئولانی که بسیار بیشتر از رفاه و امنیت کامل در اثر تحمل سالها درد و رنج مظلومیت و محرومیت و مجاهدت و جانفشانی ایثارگران در کامرانی و سربلندی و عزت در مجللترین خانه ها و خودروها و باغها قرار گرفتند اینگونه وظیفه خودشان را فراموش کنند و بهترین مجاهدان و خون داده ها را شرمنده عیال و اولاد و فامیل و اهل محل به حال زار و نالان و مضطرب و احتیاجات روزمره خودشان رها کنند و حتی برخی مسئولین از حدود و طاغوت گذشته اقدام به کارشکنی و ضدیت با اولیا الله کنند؟
در حال حاضر چاره ای نداریم جز اینکه فقط پناه ببریم به خداوند متعال و از او استعانت بجوییم.
جلوی رودخانه ای ایستاده ای . چه چیز نطرتان را جلب میکند . ماهی ای که خلاف رودخانه حرکت میکند . یا همه ماهیانی که دارند در مسیر رود خانه حرکت میکنند .
متوجه خواهید شد سخنانی که خلاف جهت حرکت همه مردم هست برای چه چیزی است. قضاوت با همه مردم .
مادر کشور چند هزار ایثارگر با شهدا و خانواده های محترمشان داریم .
خدا بهتر میداند که هر نفر از این خانواده بزرگ چطور ارتزاق میکنند .مهم این است تا زمانیکه انسان در مشکلی گرفتار نشود بدنبال رفع ان مشکل اقدام نخواهد کرد .
بنده حدود بیست سال سایه پدرم بالای سرم بود و تمام هزینه های مرا متحمل میشد و مخارج خانواده ام تامین بود . من نمیدانستم بنیاد چیه و کجا هست . اما پس از فوت پدرم . متوجه شدم که نه خانه دارم و نه درامدی دارم و تازه بچه هایم بزرگ شده بودند و نیازهای جدیدی داشتند .چکار میکردم مجبور شدم به بنیاد مراجعه کنم که انهم بعلت با موانع شدید بنیاد مواجع شدم و در اخر به من از کار افتاده 20 درصد دادند که خودتان میدانید یعنی هیچ .
خدا پدرم را بیامرزد خیلی مرا دوست داشت اما یازده خواهر و برادر هم برای من گذاشت که همگی طالب حق خود بودند و چیزی برای من نماند .
اگر زودتر میرفتم بنیاد شاید الان 50 درصد بودم.
بله برادر عزیز هیچکس ازروی سیری بدنبال خواهش و التماس نمی رود .
شاید عده ای از ایثارگران وضع مالی خوبی داشته باشند مثل بنده این دلیلی برای نخاستن حق زن و فرزندش نیست چون خانواده های ایثارگران هم اگر بیشتر از انها حق نداشته باشند کمتر نیست .پس من که نمیتوانم حق انها را ببخشم .
امیدوارم خداوند از من نوعی راضی شود تا بیشتر از اینها خجالت زده همه نشوم