طنز در جنگ

وفا- آیا دلیل موفقیت اخراجی های یک و دو طنز در جنگ نبود؟ آقای ده نمکی با دستمایه قرار دادن زندگی یکی از شهدای جنگ فیلم اخراجی ها را ساخت و چون در آن از ریا کاری و تملق استفاده نکرد موجب توجه مخاطبان به این فیلمها شد.
متاسفانه در گذشته در فیلمهای دفاع مقدس شاهد بودیم که رزمندگان فقط نماز و دعا می خوانند و این جمله کلیشه ای را بکار می بردند (مادر دعا کن من شهید شوم) برای مخاطبان غیر قابل فهم بود.
تازه در اخراجی ها فقط عده ای خاص را به شوخی نشان می داد در حالیکه آنانی که در جنگ بودند شاهد بودند چقدر شوخی میان رزمندگان رواج داشت و همین روحیه جبهه را قابل تحمل کرده و موج داوطلبان به اعزام به جبهه همه جا موج می زد.
امیدواریم اصحاب رسانه و فرهنگ روی این مسئله یعنی موقعیت طنز در میان رزمندگان توجه بیشتری نشان دهند تا هم واقعیت های موجود در میان رزمندگان به معرض نمایش در آید هم شادی که در جامعه ما مورد نیاز است از این نقطه نشان داده شود .
برای مثال فیلم( چتری برای کارگردان )که از سیما هم پخش شد یک تجربه بسیار موفق بود یا لیلی با من است ، فقط دراین بحث امیدواریم هنرمندانی پیش قدم شوند که از تجربه و توانائی کافی برخوردار باشند و فقط به صرف نمایش شوخی ها در میان رزمندگان دفاع مقدس هر فیلمسازی که تسلط کامل بر اوضاع ندارند وارد نشوند ، که در این صورت ظلم بزرگی به بچه های جنگ خواهد شد.
در همینجا از مسئولان رسانه ملی خواهشمندیم به فیلمسازان توانا بخواهد با این سوژه وارد کار شوند و سفارش کار دهند که حتی سریال هم از این موضوع ساخته شود.
به امید آنکه شاهد نمایش های فیلمها یا سریالهائی با موضوع طنز در دفاع مقدس باشیم و مورد توجه مردم هم قرار بگیرد.یا حق