کاهش مراجعه به بنیاد یعنی رضایت یاناامیدی؟

کاهش مراجعه به بنیاد نشانه رضایت نسبی ایثارگران نیست! چرا که از مراجعات نتیجه ای نمی گیرند ویا برخوردهای تحقیرآمیز می بینند که دوست ندارند غرورشان بیشتر شکسته شود.
باتشکر از ذکر دلیل واقعی عدم مراجعه جانبازان حتی ازکارافتاده حالت اشتغال که جایی به کار مشغول نیستندامیدی به خدمات بنیاد ندارند چون سوابق بنیاد درمورد حقوق دادن وپرداخت معوقات خیلی خراب است. باتشکر ازفاش نیوز

سلام
جناب شهیدی به زعم خود فکر میکنن حضورشان دربنیاد معجزه کرده و ایثارگران دیگر مشکلاتشان مرتفع گردیده وبخاطره همین مراجعه کنندگان کمتر شده که زهی خیال باطل
ایشان ازمشکلات43000آزاده که چگونه باخانوادهایشان ضربدرهم کردندکه به عدد300000تا400000نفر رسیده منکه بجای دوتاشاخ چهارشاخ شدم که فرمایش کردند کاره مشکلی برای ما درپیش دارند اگر حد متوسط هرآزاده ای با درنظرگرفتنه همسرانشان که دیگر سنه ایشان هم تقاضای تحصیل وشغل ندارند را در نظر بگیریم که که دسته بالا هم هست که پنج نفر هم حساب بشوند زیره سیصدهزار نفر هستند ماشالله در آمارهای بلند بالا دادن برای تخصیص بودجه ماهرند اما برای صرفه هزینه کردنش مبالغ را اندک اندک هزینه میکنند وباید گفت آقای شهیدی قدری از تعریفهای کاذب دست بکشید وواقع نگر باشید الحمداز بدو ادغام ستاد رسیدگی به امور آزادگان با بنیاد شهید وامور جانبازان استکان آبی بدسته منکه نرسیده باقیه آزادگان را بیخبرو باخبریم ماشالله به اینهمه اعتماد بنفس وصد باریک الله به شما

با سلام بریم بنیاد که چی بشه جز اعصاب خردکنی وقت میگن نمیشه =بخش نامه نداره

حرف حق شنیدن دارد

از منزل ما تا بنیادشهید شرق تهران / تهرانپارس چهارراه سیدالشهدا‌‌‍‌‌‌،
فاصله = کمتر از ۱۵۰ متر ، ۳ سال است که به بنیاد مراجعه نکردم ، زیرا جهت هر مشکلی که داشتم وقتی می‌رفتم بنیاد از رفتنم پشیمان می‌شدم ، حتی طی این ۲۴ سال کسی نیامد حالی از ما بپرسد که آیا زنده‌ایم یا مرده ! حاضرم به عینه ثابت کنم .

چند روز پیش دریه مهمونی خانوادگی شخصی گفت که همه امتیازات مال جانبازاو خانواده شهداست و به دیگران چیزی نمیدن که توجمع بشدت براشفتم از این نامردی که در حق ایثارگران سخن به میان امد مفصل با اون طرف بحث کردم ولی به خودم گفتم اگر بعضی از این مسئولین نامرد برای خود شیرینی هر جایی صحبت از این خدمات برای ایثار گران نمی کردن اینجوری مردم نسبت به اونا کم لطفی نمی کردن اتفاقا" خدماتی که به رزمندگان در کشورهای مختلف غیر مسلمان داده میشه را توی فلش داشتم و درخواست کامپیوتر کردم و وقتی یکی یکی اونا براشون خواندم همه شون سرشون انداختن پائین و عذر خواهی کردن البته از ته دل نبود ولی حداقل دانستن که همه تبلیغات توخالی فقط توسط تعدادی از حضرات جبهه ندیده برای اینکه حای خودشونو محکم کنن انجام میشه و اینجوری نظر مردم نسبت به ایثارگران بدبین میکنن بالاخره برادرم باید فکر نان کرد که خربزه ابست از بیرون مردمو و از تو خدمون مسوزونه و کسی هم به حقش نرسیده

سلام مقوله اعصاب وروان (زندگی وزنده ماندن) آهاد مردم جامعه سالها عمر می کنند وبه ندرت یک صحنه تصادف می بینندکه اگرهم شاهد یک صحنه درناک باشند تاچندین ماه آن رابه خطر می آورند وپریشان می گردند وکسانی هم هستند درطول زندگی شان همان یک صحنه دردناک تصادف یا....را هم نمی بینند.اما تصورش رابکنیدکه یک رزمنده شاهد چه وقایع تلخی ازدوران شرکت درعملیاتهارادارد مثلا همسنگران خودراکه حتی ممکن است برادریا هم محلی خودوگاها برادرخوددرمنطقه بوده اندو آنهارادریک صحنه مشاهده کردندکه تیکه تیکه شده اندیادست وپاقطع شده است .مگراینهاچقدرظرفیت عصبی داشته اند(پسربچه 13ساله یا15ساله)وسایرین اگرفردی که شاهد این ماجرابوده شهید می شدند بهتربودتادرطول زندگی این وقایع مرورگردد و شبها کابوسهای جنگی به سراغ همین رزمندگان می آیدکه باعث وخیم شدن حال آنهامی گردد. ودرطول زندگی نه لذت زنده ماندن خودمی برندو نه به زن وبچه شان...ودائم درگیری داردوازکوچکترین سروصدایی شاکی میشوندوبی حوصلگی طاقت فرسائی همراه آنهاست ودرهیچگونه مجالسی شرکت نمی کنند. دراین میان عدم درک صحیح جامعه وبرخوردهای ناشایست باآنهادردناکترازهمه چیزاست وعدم رسیدگی توسط مسئولان زیربط مزیدبرعلت است که آنهاراسرگردان می کنند درمیان قانونهای کزائی وفرستادن به شهرهای مختلف جنگی(مناطق عملیاتی) برای مدارک.
درمقابل بنیادشهید یاامورجانبازان دولتی است که اصولا اداره ای است مانند ادارات دیگر ودارای قوانین ومقررات دست وپاگیری است که حتی کارمندان آن واقف به آن هستند. دراین میان باعدم درک رزمندگان با برخوردهای اداری وبه رخ کشیدن قوانین چیزی ازگرفتاری های آنها کم نمی شود و جای یک بنیاد عاطفی بامهرورافت اسلامی وانسانی با برخوردهای مناسب وروحیه بخش برای مجروحان جنگی خالی است.
گاهی برای بعضی ها تعریف می کنم . آنها ناراحت می شوند نسبت به این نوع زندگی کردن و وقتی ازجبهه ها و جنگ آنها می پرسندکه شما با یک گلوله مجروح شدید . می گویم نه رفتن به خط مقدم وعملیات اینطور نیست که بمحض ورود . رزمنده تنها بایک گلوله مجروح شود وگاها چندین روز طول کشیده وحتی چندماه درخط بوده یا اینکه درچند عملیات شرکت داشته اند تا بلاخره مجروح شده است وآن رزمنده چه صحنه ها دیده ازکشته ها ودست وپاهای قطع شده و.... شهداء قطعه شده و بعضا سوخته مانند زغال و.... من خودم درعملیات بدرقایق ران بودم و شبها که قایق را تمیز می کردم گاها نصف چکمه ام آب وخون بود بعلت انتقال بیش ازحد مجروحان وشهداء.
عوارض آن را حالا احساس می کنم . درد سر ممتد وحرکت پوست سر که فکر می کنی حشره ای زیرپوست سر حرکت می کند ودردهای عمقی وتیرکشیدنها وپرش صورت وچشم وحرکت خودبخودی پوست بدن وعضلات . صدای سوت همیشه درگوشهایم هست گاها بلندترمیشود وبعضی اوقات هم مانند یک سیلی محکم سوت بیشتری درگوشهاست وهمچنین مانند فش فشه صدا می کند وباعث آزار ما جانبازان اعصاب و روان می گردد.
سروصداهای عادی . برای مابسیار ناراحت کننده است مانند زنگهای درب و تلفن و گوشی همراه وظرف شستن وصدای بچه ها ...........
غیرقابل تحمل است .
ازهمه دردناکتراین است که یک مجروح پس ازچندسالی برای کمسیون مجدد مراجعه کنند و بعدازکلی هزینه وآزمایشات مختلف و.... ازآن چیزی حاصل جانباز نمی گردد وبجای افزایش درصد بعضا کم هم می شودویا هیچ درصدی تعلق نمی گیرد که این وضع بسیاردر روحیه واعصاب مجروحان تاثیری نامطلوب می گذارد وآنها رابیشترافسرده وسرخورده می کندو دیگررغبتی برای مراجعه به بنیاد که هیچ حتی ازخیابان آن هم رد نمی شود. درپایان امیدوارم گوش شنوایی باشد که بابینش انسانی علمی واسلامی به موضوع بنگردو رسیدگی کنند.

از بس دروغ و دغل از برخی کارکنان بنیاد بویژه تهران بزرگ شنیده و دیده ام از رفتن به بنیاد...

متاسفانه درشهرستان اندیمشک به خانواده شهداوجانبازرسیدگی نمیشودوهمش پارتی بازی میشه ومسولانی که درمسولیت قراردارندباواژه ایثارگروشهادت وفرهنگ ایثارفاصله دارند.متاسفانه ماهم دراین شهربه دنیاآمدیم وعمرمان باناملایماتی هاوباندبازی ازبین رفت .نمیدانم چراکسی رسیدگی نمیکند.بازرسان کمک کنید.یاریمان کنید.

ضعیف ترین نهادبعدسال ۱۳۷۰بنیادمیباشد.وقتی بنیادحمایت نمیکند.رضایت ندارم

بنیادچکارمیتونه بکنه وقتی ادارات همکاری نمیکنند.به قول یکی ازکارمندان بنیادکه گفت وقتی انجام نمیده بنظرت چاقوبکنیم توشکمش .بنظرشماضعف بنیاده یاشجاعت ادارات؟

نامیدی .

با سلام واحترام متاسفانه تا امروز هرچه که درزمینه خدمت به جانبازان مطرح گردید یکسری حرفهای شاد ودلخوش کردن بوده وهیچ با مثبتی برای جانبازان وخانواده آنهانداشته چرا که تمام این حرفهاازناحیه مدیران صرفا جنبه تبلیغاتی داشته وخودشان نیز به این موضوع واقف میباشند چون هر فعالیتی که جنبه اجرایی میخواهد بخودش بگیرد نیاز به آیینامه اجرایی دارد وباید مصوب وقابلیت اجرا داشته باشد ولی تا امروز فقط حرفی بیش نیست حتی کسانیکه روزی خودشان از مدیران بودن در زمان مدیریت خودشان اقدامی صورت ندادندودر این میان این جانبازان عزیز هستند که مورد هزاران حرف وسخن قرار میگیرند که دیگران برایشان ساختند

با سلام
میخو اهم به مسئولین بگویم بعد از 24 سال که از جنگ میگزرد برای آزادگان و جانبازان چکار کردید لطفا این بنیاد را جمع کنید